Outback en Bali

Het mooiste stukje Australië heb ik voor het laatst bewaard, the Red Centre van Downunder; the outback! Nu zat de outback in mijn hoofd als een grote, rode, open vlakte waar het overdag zo rond de 40 graden is. Het eerste klopte helemaal, echter doet ook de outback mee aan winter waardoor op sommige dagen mijn dikke trui niet eens is uitgeweest!

In Alice Springs ben ik 2 nachten gebleven wat ook meer dan genoeg was! Hier is vrij weinig te beleven en hier wonen ook de meeste aboriginals. Het enige wat deze mensen lijken te doen is drinken, rondhangen en ruzie maken. Ook ruik je ze al op een aantal meter afstand.

Mijn Nederlandse kamergenootje in Alice Springs bleek met dezelfde tour mee te gaan, en tijdens het ontbijt spraken we nog een Nederlands stel die ook meeging. In de bus bleek snel dat we een gezellige groep te pakken hadden met alle nationaliteiten. Meteen de eerste dag van de tour kwamen we al aan bij, ik denk wel de bekenste steen ter wereld, de Uluru. Voor de Aboriginals is dit een heilige plaats waardoor je er op sommige plekken ook geen foto's mag maken. Na een halve circel hieromheen te hebben gelopen genoten we van de zonsondergang met uitzicht op de Uluru voor we naar onze camping gingen. Na een echte Aussie bbq sliepen we onze eerste nacht in de swags. Dit zijn grote slaapzakken met een slaapmatje erin waar je dan weer met je slaapzak in kan liggen. Zo sliepen we de eerste nacht lekker warm in een kringetje om het kampvuur, met hout dat we onderweg zelf gesprokkeld hadden.

De volgende ochtend gaat het wekkertje om 5 uur om de zonsopgang te kunnen zien. Toch wel de allermooiste die ik ooit heb gezien!  Hierna nog een hele mooie wandeling gedaan in Kata Tjuta, welke aboriginal is voor 'vele hoofden'. Het doet zijn naam eer aan want je loopt tussen gigantische, hoofdvormige rotsen die overal lijken te staan. Ook hebben we de tweede helft van de Uluru cirkel gelopen. Gelukkig moesten we hierna nog even terug naar de camping om onze spullen op te halen. Hier was namelijk een van de weinige plekken waar ik bereik had, en het is natuurlijk het leukst als je je jarige broer live kunt feliciteren! Hierna weer een flink stuk rijden voor nacht 2 in de swag, waarna het wekkertje nog weer een half uurtje eerder stond..! Voor de zonsopkomst moesten we eerst 'heart attack hill' opklimmen, een naam die ons niet helemaal gerust stelde. Maar gelukkig stond ons bovenaan weer een prachtige zonsopkomst te wachten! Hierna liepen we nog een stuk door de Kings Canyon. Die avond sliepen we onze laatste nacht in de swag op een camping waar ook een pub bij zat, ideaal!

De dag erna zetten we koerst naar Cooper Pedy, de opaalhoofdstad van de wereld. Aangezien er door het graven toch al enorme gaten in de grond zitten en het zomers de 45 graden kan aantikken hebben de bewoners besloten dat ze net zo goed onder de grond konden gaan wonen. Wat ze ook hebben gedaan, zo'n 70% van de bewoners woont onder de grond. Ook wij sliepen die nacht onder de grond, al was het niet zo heet meer. De laatste dag van de tour bestond voornamelijk uit rijden en kwamen we aan in Adelaide. Hier nog gezellig gegeten met een paar meiden uit de groep. De dag erna is het dan zover; vandaag ga ik mam en Suus weer zien op Bali!
Veel liefs, Jet

En nu heb ik de eer om ons verslag van midden en zuid Bali te doen. Na ruim vijf maanden hadden wij in de late avond op dinsdag 2 mei een fantastisch fijn weerzien met Jet. We verbleven in een mooi hotel in Kuta, een walhalla voor Jet. Na lange tijd weer in een echt en vooral schoon bedje. Kuta is een touristische en drukke stad met vele vele winkeltjes. Vrijdag vertrokken we naar Ubud, de stad van kunst en nijverheid wat de hele stad ook uitstraalt. Ubud heeft de hoogste dichtheid van kunstschilders, met de prachtigste beschilderde doeken, oostindische inkt pentekeningen, beeldhouwers en houtbewerkers. Dit alles te bewonderen in een straat van zo'n 30 km lang welke van Ubud naar Denpasar loopt. Dat hebben we maar niet in zijn totaal gelopen...

Zaterdag zijn we op tour geweest met Adi, Adi is een goede kennis van een van Suus haar vriendinnen, een local. Adi komt al 14 jaar lang elke zomer naar Nederland voor werk. Hij heeft ons het binnenland van Bali laten zien. De plattelands bevolking is arm, maar wel in bijna al hun levensbehoeften zelfvoorzienend.

De eerste stop was Monkey Forrest; een sprookjesbosachtig stukje natuur met enorme bananenbomen en vele brutale apen.  Ook zagen we de rijstvelden, het voornaamste landleven op Bali.
Vanwege het vele eten van rijst , zo vertelt Adi, lijden vele oudere Balinezen aan diabetes.
Omdat rijst alleen groeit op horizontale velden , kan het water wel kniediep staan. Meest (oudere) vrouwen waren op het moment bezig met de oogst, zwaar en stoffig werk en steeds minder aantrekkelijk voor de jongere generatie die meer geinteresseerd is in werk in de toerismebranche.
 De volgende stop was de Pura Tirta Empul tempel, een van de meest bezochte bedevaarts plaatsen omdat aan het opborrelende bronwater geneeskrachtige eigenschappen worden toegeschreven.

Anders dan de rest van Indonesie, welke vnl Islamitisch is, belijden de Balinezen het Hindoeisme wat vooral te zien in aan de vele offers op elke hoek vd straat, voor winkels, gevaarlijke kruispunten en familietempels. Dat er niet enorm veel ongelukken in het chaotische verkeer gebeuren is hier waarschijnlijk ook aan te danken, op elk dashboard was namelijk wel een offermandje te vinden. Deze offers bestaan uit zorgvuldig gevlochten mandjes van bananenblad gevuld met bloesemblaadjes, rijstkorrels en vruchten, aangestoken met wierrookstokjes. Geen Balinees zal de dag beginnen zonder een of meerdere offers te hebben neergelegd.
De religieuze belevingswereld van de Balinezen wordt gerangschikt in tegenstellingen.
Goed en kwaad, hemel en hel, licht en donker, rein en onrein, yin en yang. Het een kan niet zonder het ander, en dus moeten zowel  de goede geesten als de kwade geesten evenveel aandacht krijgen voor balans en een harmonieus evenwicht.
Als afsluiting zijn we naar de avondmarkt geweest waar wij de allerlekkerste saté konden proeven, en vele andere Balineze heerlijkheden.

De maandag erna heebben wij een prachtige tocht door het binnenland van Zuid Bali gemaakt met de mountainbike.
Geweldig mooi en zo konden we zien hoe de plattelands bevolking woont. Al fietsend (gelukkig alleen maar bergie af) reden we door de leukste versierde straatjes en waar je ook kijkt, alles is versierd met bamboe en bloemetjes.
De huizen hebben alleen buitenmuren , binnen leven meerdere gezinnen uit een familie bij elkaar, ieder heeft wel zijn eigen vertrek maar zonder binnenmuren. Opa, oma, vader, moeder en zonen met hun gezinnen, dochtes gaan weer inwonen bij de schoonouders.
Er wordt uitgebreid gekookt in een piepklein hokje met nauwelijks keukengerei maar hele rijsttafels worden zo bereidt.

Het verkeer gedrag is meer dan griezelig voor ons Europeanen. Alles lijkt kriskras door elkaar heen te rijden en al scooterend en toeterend geeft ieder elkaar de vrijheid en het vertrouwen. Kindjes spelen ongestoord aan de rand van de weg, hondjes lijken hier een eigen leven te leiden. Hoewel zij wel en eigenaar hebben, lopen zij los op straat keurig naast elkaar en bij getoeter gaan zij braaf achter elkaar lopen. Alles en iedereen wordt gerespecteerd en geaccepteerd, niemand ergert of stoort zich aan de ander, zo lijkt het.

De laatste avond Ubud zijn we uitgenodigd om bij Adi zijn familie een echte Balineze maaltijd te komen eten en te komen slapen. De eetuitnodiging hebben we dankbaar aangenomen, een hele aparte ervaring, het slapen wilden wij de familie niet aandoen omdat we een enorme hoeveelheid aan baggage zouden meebrengen.

De volgende dag vertrokken we naar Sanur. Deze plaats staat vooral bekend om zijn mooie hotels en resorts, ideaal voor twee daagjes nietsdoen. Wij logeerden in een resort met kleine Pippi Langkoushuisjes, schattige villaatjes Kakelbont, geschilderd in de allerzoetste kleurtjes. Alles aan het resort was zoet , popperig en bloemig. De meiden hebben ook hier vele foto's gemaakt. 

Laatste week , Gili eilanden.

Gili bestaat uit drie kleine eilandjes waarbij wij op het laatste eilandje waren met Lombok aan de overkant in het vizier. Het strand is prachtig wit en het water stralend blauw.
Alles wat het eiland nodig heeft wordt voorzien per boot en zo weer over het eiland vervoerd door kleine paardjes met een karretje erachter. Ook de toeristen (veelal grote zware Aussies die voornamelijk kwamen om heeeeel veel bier te drinken) werden door die paardjes voortgetrokken door het diepe zand in die enorme hitte.. het zag er zo zielig uit.
In tegenstelling tot Bali wordt Gili vnl bevolkt door Moslims wat goed te merken was dankzij het 2x daags over het hele eiland galmende gejammer voor oproep tot gebed, waarvan de eerste om 5u in de ochtend.......
Maar goed, we hadden en prachtig resort met een heerlijke buitendouche met volop stromend water en ook hier weer heerlijke restaurantjes.

Laatste adres, Kuta/Seminyak.

Hier brengen wij onze laatste daagjes door van onze Bali reis.
Aan alle kanten zijn we getipt dat we toch echt Seminyak gezien moeten hebben, eigenlijk vooral voor het winkelen en het uitgaansleven. Het is fijn om weer op Bali te zijn vooral vanwege de vriendelijkheid en behulpzaamheid van de bevolking.
De door moslimextremisten gepleegde aanslagen in 2002 en 2005 voor twee goed bezochte discotheken waarbij meer dan tweehonderd toeristen en eilandbewoners omkwamen, is niet het einde geworden voor dit populaire vakantieoord. Balinezen hebben in hun geschiedenis geleerd met catastrofes om te gaan door het opvoeren van hun religieuze voorstellingen van goed en kwaad, deze ceremonies worden vaak en met veel bombarie opgevoerd.

Met deze twee daagjes,waarbij de meiden zich hebben verlekkerd aan de vele winkeltjes met dromenvangers, houtsnijwerken van olifanten tot hippiebusjes en vele andere kunstwerken zoals we die op Texel zien bij de Waal(volgens mij winkelt meneer de Waal ook hier) zijn we nu aan de laatste dag begonnen.
Jet vertrekt straks naar de luchthaven en vliegt via Taipe naar Amsterdam. Ze  ziet er naar uit om Pap, broertje en hondje weer te zien na 6 maanden.
Suus en ik vertrekken vanavond laat, onze vlucht is omgeboekt waardoor wij nu veel later vertrekken dan de oorspronkelijke tijd.
Jammer, want we zouden met  de geplande vlucht vijf minuten na elkaar landen in Amsterdam, t'is niet anders.

Wij hebben een fantaschtische mooie en fijn vakantie gehad en hebben genoten van alles hier op Bali maar vooral hebben we genoten van elkaar!

Liefs,
Maria.